- gayr
- is., -i, esk., Ar. ġayr
Başka kimse, başkası
Gayre muhtaç olmamak.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gayr
Look at other dictionaries:
GAYR-I MEŞRU' — Allah ın rızâsına uymayan, şeriat hârici, kanunsuz iş.(Tarık ı gayr ı meşru ile bir maksadı tâkibeden galiben maksudunun zıddı ile ceza görür. Avrupa muhabbeti gibi. Gayr ı meşru muhabbetin âkıbetinin mükâfatı, mahbubun gaddarane adavetidir. M … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
GAYR-I MÜTENAHÎ — Sonsuz, nihayet bulmaz, bitmez.(Bir noktayı tam yerinde icad etmek için, bütün kâinatı icad edecek bir kudret i gayr ı mütenahî lâzımdır. Zira, şu kitab ı kebir i kâinatın her bir harfinin, bâhusus zihayat her bir harfinin, her bir cümlesine… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
gayr — (A.) [ ﺮﻴﻏ ] 1. başka. 2. yabancı. 2. olmayan, değil … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
GAYR — Diğer, başkası, mâadâ, âher, yabancı. (İstisnâ edâtıdır. Başlarına getirildiği kelimeyi nefy yapar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
gayr -i mahsûs — [ سﻮﺴﺤﻡ ﺮﻴﻏ ] hissedilmeyecek şekilde … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
gayr -i idrakî — [ ﯽﮐاردا ﺮﻴﻏ ] idrak dışı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
gayr -i ihtiyarî — [ یرﺎﻴﺘﺧا ﺮﻴﻏ ] elinde olmadan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
gayr -i kâbil — [ ﻞﺑﺎﻗ ﺮﻴﻏ ] mümkün olmayan, imkansız … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
gayr -i kâbil-i fehm — [ ﻢﻬﻓ ﻞﺑﺎﻗ ﺮﻴﻏ ] anlaşılmaz … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
gayr -i kâbil-i izâle — [ ﻪﻝازا ﻞﺑﺎﻗ ﺮﻴﻏ ] yok edilemez, giderilemez … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
