- gelişkin
- sf.
Gelişmiş olan, mütekâmil
Sorunları ve titreşimleriyle, çok gelişkin bir insan.
- S. İleri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Sorunları ve titreşimleriyle, çok gelişkin bir insan.
- S. İleriÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bireylik — is., ği, top. b. 1) Bir kimseyi dış gözlemciler gözünde benzersiz, tek kılan özellikler veya bunların tek biçimi 2) fel. Bireyi benzerlerinden ayıran niteliklerin bütünü Sorunları ve titreşimleriyle, çok gelişkin bireyliğiyle bir insan... S.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gelişkinlik — is., ği Gelişkin olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
mütekâmil — sf., esk., Ar. mutekāmil Olgunlaşmış, gelişmiş, gelişkin … Çağatay Osmanlı Sözlük