- gezginci
- sf., hlk.
Gezerek iş gören, gezici, seyyar
Gezginci esnaf, köylüler gelirler, alışveriş olur.
- M. Ş. Esendal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Gezginci esnaf, köylüler gelirler, alışveriş olur.
- M. Ş. EsendalÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çergici — is. Pazarlarda sergi açan gezginci esnaf … Çağatay Osmanlı Sözlük
gezgincilik — is., ği Gezginci olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kol gezmek — 1) güvenlik amacıyla dolaşmak Bunlar şehir subaşısının adamları, dizdarlardı. Kol geziyorlardı. Ö. Seyfettin 2) dolaşmak İnsanı üşütmeyen, ılık gezginci bir yağmur bulutu ağır ağır kol geziyordu. T. Dursun K 3) mec. kötü durum ve davranışlar… … Çağatay Osmanlı Sözlük