- gidici
- sf.
1) Kısa süre için var olan, kalıcı karşıtı
Gidici müdür.
2) Gitme durumunda bulunan, gitmek üzere olan3) mec. Ölmek üzere olanGidici bir hasta.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Gidici müdür.
Gidici bir hasta.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bardaçı — gidici, varan I, 24; II, 32, 48. 49 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
gidicilik — is., ği Gidici olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kalıcı — sf. 1) Sürekli, geçici karşıtı 2) Her zaman geçerliğini sürdürecek olan 3) Bir süre için belli bir yerde kalan, konuk, gidici karşıtı Birleşik Sözler kalıcı makyaj kalıcı ruj … Çağatay Osmanlı Sözlük
barguçı — varıcı, gidici II, 49, 54 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
baruçı — varıcı, gidici II, 52 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
AZÎM — Azimet eden. Gidici … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
REVA — f. Lâyık, uygun. Meydana gelmek. * Gidici … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
REVENDE — f. Giden, gidici. * Çok yürüyen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZAHİB — (Zehâb. dan) Giden, gidici. * Bir zanna kapılan. Bir fikre uyan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZALİK — Giden, gidici … Yeni Lügat Türkçe Sözlük