- allahlık
- sf., -ğı
Kendisinden hiçbir işte yararlık umulmayan saf ve zararsız (kimse)
Bu adam allahlığın biri, elinden bir şey gelmiyor.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bu adam allahlığın biri, elinden bir şey gelmiyor.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
uluhiyet — is., din b., Ar. ulūhiyyet Tanrılık sıfatı, Allahlık vasfı Gerçek Tanrı nın yolunu bulamayanlar tabiatıyla birtakım düzme uluhiyetlere doğru saparlar. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük