- göçkün
- sf., hlk.
1) Göçecek duruma gelmiş
Göçkün bir ev.
2) Göçebe3) Yaşı ilerlemiş (kimse), çok yaşlı (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Göçkün bir ev.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
göçebe — sf. 1) Değişik şartlara bağlı olarak belli bir yöre içinde çadır, hayvan ve öteki araçlarla yer değiştiren, yerleşik olmayan (kimse veya topluluk), göçer, göçkün Karakaçanları, sürüleriyle dağ dağ dolaşan göçebe çobanlarıdır. A. Haşim 2) hay. b.… … Çağatay Osmanlı Sözlük