- gökkandil
- sf.
Kendini bilmeyecek kadar sarhoş
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gök — is., ğü 1) İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza 2) Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, sema Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar. R. E. Ünaydın 3) Gökyüzünün, denizin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kandil — is., Ar. ḳindīl 1) İçinde sıvı bir yağ ve fitil bulunan kaptan oluşmuş aydınlatma aracı Gece kandili birdenbire sönmüş, oda zifirî karanlık kesilmişti. Ö. Seyfettin 2) Kandil gecesi 3) argo Çok sarhoş Birleşik Sözler kandil çiçeği kandil çöreği… … Çağatay Osmanlı Sözlük
körkandil — sf. Aşırı derecede sarhoş, gökkandil … Çağatay Osmanlı Sözlük