- körkandil
- sf.
Aşırı derecede sarhoş, gökkandil
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kandil — is., Ar. ḳindīl 1) İçinde sıvı bir yağ ve fitil bulunan kaptan oluşmuş aydınlatma aracı Gece kandili birdenbire sönmüş, oda zifirî karanlık kesilmişti. Ö. Seyfettin 2) Kandil gecesi 3) argo Çok sarhoş Birleşik Sözler kandil çiçeği kandil çöreği… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kör — sf., Far. kūr 1) Görme engelli Körü körüne duygululuk sanatçıyı da körün değneğiyle yolunu araması gibi zavallı duruma düşürür. N. Cumalı 2) Keskinliği yeterli olmayan Kör bıçak. Kör makas. 3) Az aydınlık veren Sahanlığın üstünde bir kör kandil… … Çağatay Osmanlı Sözlük