- göreceli
- sf., fel.
Varlığı başka bir şeyin varlığına bağlı bulunan, mutlak olmayan, göreli, bağıntılı, izafi, nispi, rölatif
Bütün bu tarihler göreceli işaretlerdir.
- N. Cumalı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bütün bu tarihler göreceli işaretlerdir.
- N. CumalıÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bağıntılı — sf., fel. Göreceli … Çağatay Osmanlı Sözlük
göreli — sf., fel. Göreceli … Çağatay Osmanlı Sözlük
izafi — sf., fel., esk., Ar. iżāfī Göreceli Birleşik Sözler izafi değer … Çağatay Osmanlı Sözlük
nispi — sf., esk., Ar. nisbī 1) Birbirine göre (olan), önceki duruma göre Bugün hastada nispi bir iyileşme var. 2) fel. Göreceli Zenginlik, fukaralık nispi durumlardır. Birleşik Sözler nispi çoğunluk nispi temsil yayınispi … Çağatay Osmanlı Sözlük
rölatif — sf., fel., Fr. relatif Göreceli … Çağatay Osmanlı Sözlük
izâfî — (A.) [ ﯽﻓﺎﺽا ] göreceli … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
nisbî — (A.) [ ﯽﺒﺴﻥ ] göreceli … Osmanli Türkçesİ sözlüğü