- güdücü
- is.
1) Gütme işini yapan kimse
Sonra kendi güdücüsü de istese durduramaz.
- M. Ş. Esendal2) hlk. Çoban, sığırtmaç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
güdücü
Look at other dictionaries:
Duacılı — Duacılı … Deutsch Wikipedia
güdücülük — is., ğü Güdücü olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
sürücü — is. 1) Çoban, güdücü 2) Karada kullanılan motorlu araçları sürüp yöneten kimse, şoför 3) Sürü yetiştiren kimse Birleşik Sözler sürücü belgesi sürücü kursu uzun yol sürücüsü … Çağatay Osmanlı Sözlük
AFİTE — Dişi koyun. Koyun güdücü kız … Yeni Lügat Türkçe Sözlük