günbegün

günbegün
zf., T. gün + Far. -be + T. gün
Günden güne

Günbegün artıyor meşakkat.

- Âşık Veysel

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • gün — is. 1) Güneş Gün biraz yükselince ıssı bir sıcak kırları kapladı. M. Ş. Esendal 2) Güneş ışığı 3) Gündüz Güneş, bütün gün enselerinde boza pişirmiş. H. Taner 4) Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre Kız… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • uç vermek — 1) çıban baş vermek 2) ortaya çıkmak 3) bitki bitmek, sürmek 4) gelişme, büyüme başlangıcı göstermek Günbegün artmada dert ile gamım / Uç verdi yaralar sıralandı gel. Bayburtlu Zihni …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”