- güneş tutulması
- is., gök b.
Ayın, dünya ile güneş arasına girmesinden dolayı yeryüzünün bazı bölgelerine ayın gölgesinin düşmesi, gün tutulması
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
güneş tutulması
Look at other dictionaries:
güneş — is., gök b. 1) Işık ve ısı veren büyük gök cismi 2) Bu gök cisminin yaydığı ışık ve ısı Güneş girmeyen eve doktor girer. Birleşik Sözler güneş banyosu Güneş Dil Teorisi güneş gözlüğü güneş günü … Çağatay Osmanlı Sözlük
gün tutulması — is., gök b. Güneş tutulması … Çağatay Osmanlı Sözlük
ay tutulması — is., gök b. Güneş, dünya, ay dizilişinde ayın uygun koşullarda dünya gölgesine girmesi sonucu kararması, husuf … Çağatay Osmanlı Sözlük
KÜSUF — Güneş tutulması. Ay ın, dünya ile güneş arasına gelerek dünya üzerinde gölge yapması. * Mc: Birisinin felâketli hâlinde çok teessür göstermesi hâli.(Güneşin ve ayın tutulmaları, küsuf ve husuf namazları denilen iki ibâdet i mahsusanın… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tutulma — is. 1) Tutulmak işi, popülarite 2) gök b. Bir gök cisminin, araya başka bir cismin girmesiyle bütününün veya bir bölümünün görünmez duruma gelmesi olayı Birleşik Sözler ay tutulması gün tutulması güneş tutulması … Çağatay Osmanlı Sözlük
küsuf — is., esk., Ar. kusūf Güneş tutulması … Çağatay Osmanlı Sözlük
küsûf — (A.) [ فﻮﺜﮐ ] 1. güneş tutulması. 2. tutulma … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
tutğun — giriftar, ay ve güneş tutulması, bulut hava; mükedder … Çağatay Osmanlı Sözlük
İNKİSAF — (Küsuf. tan) Parlaklığı sönme. Güneş tutulması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
gün — is. 1) Güneş Gün biraz yükselince ıssı bir sıcak kırları kapladı. M. Ş. Esendal 2) Güneş ışığı 3) Gündüz Güneş, bütün gün enselerinde boza pişirmiş. H. Taner 4) Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre Kız… … Çağatay Osmanlı Sözlük
