- gürültücü
- sf.
Gürültü yapan veya gürültü çıkaran (kimse), velveleci
Gürültücü çocuk.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Gürültücü çocuk.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
SAHHAB — Gürültücü, patırtıcı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
farfaracı — is. Gürültücü, şamatacı kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
gürültücülük — is., ğü Gürültücü olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kavaracı — is. Gürültücü … Çağatay Osmanlı Sözlük
ARBEDE-CÛ — Patırtıcı, gürültücü, kavgacı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ATTAT — Çok bağırıp çağıran, gürültücü adam … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
FERFERE — Farfara, akılsızlık, hafif meşreplik. * Patırtıcı, gürültücü, ağzı kalabalık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük