- hapis
- is., -psi, Ar. ḥabs
1) Bir yere kapatıp salıvermeme2) Yasalara göre suçu belirlenen bir kimseyi cezaevine koyma cezası3) Cezaya çarptırılmış suçluların kapatıldıkları yer, cezaevi, hapishane
Sadakatinin mükâfatını hapiste aç kalmakla görür.
- B. Felek4) Pulları salıvermemek, kapatmak temeline dayanan bir çeşit tavla oyunu5) sf. MahpusHapislerin çalıştırılmasına karar verildi.
Birleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.