- hava çekici
- is., meteor.
Basınçlı hava ile çalışan büyük çekiç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hava çekici
Look at other dictionaries:
hava — is., Ar. hevā 1) Hava yuvarını oluşturan, bütün canlıların solunumuna yarayan, renksiz, kokusuz, akışkan gaz karışımı 2) Meteoroloji ile ilgili olayların bütünü Hava biraz bozukçaydı, dışarıda serin bir yağmur çiseliyordu. M. Ş. Esendal 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çekiç — is., ci 1) Çivi çakma, madenleri dövme vb. işlerde kullanılan saplı bir el aleti 2) sp. Yaklaşık 1,20 m uzunluğundaki madenî tele bağlı ve ağırlığı 7,257 kg olan gülle Birleşik Sözler çekiç atma çekiçhane çekiç kemiği çekiç makinesi hava çekici … Çağatay Osmanlı Sözlük
havalı — sf. 1) Herhangi bir nitelikte havası olan O murdar kokulu, ağır havalı yere... H. E. Adıvar 2) İyi, temiz hava alan, havadar 3) mec. Bir işi gereğince benimsemeyen, önemsemeyen 4) mec. Göz alıcı, çekici, albenisi olan Havalı kız. 5) mec. Kibirli … Çağatay Osmanlı Sözlük
havasız — sf. 1) Havası olmayan, hava almayan 2) Havası iyi veya yeterli olmayan 3) mec. Göz alıcı, çekici olmayan … Çağatay Osmanlı Sözlük
