- hava taşıtı
- is.
Hava taşımacılığında kullanılan her türlü araç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hava — is., Ar. hevā 1) Hava yuvarını oluşturan, bütün canlıların solunumuna yarayan, renksiz, kokusuz, akışkan gaz karışımı 2) Meteoroloji ile ilgili olayların bütünü Hava biraz bozukçaydı, dışarıda serin bir yağmur çiseliyordu. M. Ş. Esendal 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
planör — is., Fr. planeur Hava akımlarından yararlanarak uçan, uçağa benzer motorsuz hava taşıtı … Çağatay Osmanlı Sözlük
deniz uçağı — is. Su üzerinden havalanabilecek ve uçuştan sonra yine su üzerine inebilecek biçimde düzenlenmiş hava taşıtı … Çağatay Osmanlı Sözlük
taşıt — is. Otomobil, tren, gemi, uçak gibi taşıma araçlarının ortak adı, nakil aracı, nakil vasıtası, vasıta Birleşik Sözler açık taşıt motorlu taşıt hava taşıtı … Çağatay Osmanlı Sözlük
uçak — is., ğı Kanatlarının altına havanın yaptığı basınç yardımıyla yükselip ilerleyebilen motorlu hava taşıtı, tayyare Birleşik Sözler uçak alanı uçaksavar dolmuş uçak tepkili uçak avcı uçağı bombardıman uçağı … Çağatay Osmanlı Sözlük
deniz otobüsü — is., den. Tepkili motorları sayesinde, özel hava yastıkları üzerinde hız kazanan ve suya temas etmeden hızla giden, yolcularını kapalı mekân içerisinde taşıyan bir deniz taşıtı … Çağatay Osmanlı Sözlük