- havuç
- is., -cu, bit. b., Far. hevīc
Maydanozgillerden, koni biçimindeki etli kökü için sebze olarak yetiştirilen iki yıllık otsu bir kültür bitkisi, yeregeçen (Daucus carota)Birleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
havuç suyu — is. Havuç meyvesinin sıkılması ile elde edilen meyve suyu … Çağatay Osmanlı Sözlük
havuç — keşir … Beypazari ağzindan sözcükler
sebzi — havuc … Çağatay Osmanlı Sözlük
ISTAFLÎN — Havuç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEŞA — Havuç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
keşir — havuç … Beypazari ağzindan sözcükler
keşir — havuc, sebzi, zerdek … Çağatay Osmanlı Sözlük
geşür — havuç, I, 431bkz: gezer, gizri, sar ıg, turma … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
gezer — havuç, I, 431bkz: geşür, gizri, sarıg turma … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
gizri — havuç. I, 431bkz: geşür, gezer, sarıg turma … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini