- hayâsız
- sf.
Utanması olmayan, sıkılmayan
Rezil! Seninle konuşmak abes zaten ... Hayâsız ...
- P. Safa
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hayâsız
Look at other dictionaries:
taz — hayasız kadın, fahişe; koşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
BEZİYY — Hayâsız, utanmaz kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EZÛC — Hayâsız ve edebsiz adam. * Sert başlı at … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
VAKÎH — Hayâsız, utanmaz, edepsiz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hayâsızca — sf. 1) Hayâsıza yakışan Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın, / Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın. M. A. Ersoy 2) zf. Hayâsız olarak, hayâsız bir biçimde … Çağatay Osmanlı Sözlük
perdesiz — sf. 1) Perdesi olmayan 2) mec. Utanmaz, hayâsız … Çağatay Osmanlı Sözlük
çərhaya — (Beyləqan, Qazax, Laçın, Yevlax) hayasız. – Qonşumuzun arvadı çox çərhayadı (Beyləqan); – Sona kimi çərhaya yer üzündə olmaz (Laçın) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pəsimmək — I (Borçalı, Gədəbəy, Hamamlı, Qazax) çəkinmək. – Hürü nə hayasız adamdı, heç adamnan pəsimmək bilme:r (Borçalı) II (Quba) gizlənmək. – Hüseyn üz yuldaşınnan pəsinmişdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sitəzə — (Tərtər) həyasız, utanmaz, sırtıq. – Sitəzə adam hayasız danışar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bîhayâ — (F. A.) [ ﺎﻴﺣ ﯽﺑ ] utanmaz, hayasız … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
