hırıltı — təql. Hırıldayan adamın çıxardığı səs. Şahmar direktorundan ilk dəfə belə tərif eşitdiyinə görə sevinib, hırıltı ilə güldü. M. Hüs.. Bir saat əvvəl eşidilən zarafatların, hırıltıların izi qalmadı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
HIR — Hırıltı. * Kavga, döv … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NAHNAHA — Hırıltı ile soluma. * Öksürük … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTENAHNİH — (C.: Mütenahnihîn) Hırıltı ile soluyan. Hırıltı ile ses çıkaran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hırıltılı — sf. Hırıltı çıkaran, hırıltısı olan Kapıda, çiğ boyalı bir kadın başı resmini göstererek hırıltılı bir kahkaha attı. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
hırıltısız — sf. Hırıltı çıkarmayan, hırıltısı olmayan … Çağatay Osmanlı Sözlük
HAŞRECE — Ölüm anında can çekişmekte olan bir kimsenin çıkardığı hırıltı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KAB' — Seyahat edip gezmek. * Nefesi tutulmak. * Atın burnu içinden çıkan hırıltı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTENAHNİHÂNE — f. Soluyarak. Hırıltı ile ses çıkararak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTENAHNİHÎN — (Mütenahnih. C.) Boğazından hırıltı ile ses çıkaranlar, soluyanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük