- hileci
- sf.
Hile yapan, hile karıştıran, hilebaz, hilekâr
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ütrük — hileci, ütücü adam, I, 101 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
HADİ' — Hileci, aldatıcı. * Bozuk, fena … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEKUR — Hileci, yalancı, dolandırıcı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUHTALE — Hileci ve dalavereci kadın … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tewlüglenmek — kendini hileci saymak, hileci olmak, II, 277bkz: tewlüklenmek … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
tewlüklenmek — kendini hileci saymak, hileci olmak, II, 277bkz: tewlüglenmek … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
aynacı — is. 1) Ayna yapan veya satan kimse 2) mec. Hileci, işine hile karıştıran kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
cambaz — is., Far. cānbāz 1) Yerde ve tel, at, bisiklet, ip vb. üzerinde dengeye dayanan, tehlikeli, heyecan verici gösteriler yapan kimse, akrobat Önüne getirilen ata bir cambaz çevikliğiyle atladı. Ö. Seyfettin 2) At alıp satan veya yetiştiren kimse… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çıfıt — sf., Ar. ceḥūd Hileci, düzenbaz Birleşik Sözler çıfıt çarşısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
dolapçı — is. 1) Dolap yapan veya satan kimse 2) İstanbul bedesteninde dolap işleten kimse 3) mec. Hileci, düzenci Eh, erbabıdır dedik, verdik dizginleri eline, halt etmişiz. Dolapçının, fırıldakçının biri çıkmaz mı? A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük