- hipotez
- is., Fr. hypothèse
Varsayım
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
HİPOTEZ — (Bak: Faraziye … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
varsayım — is. Deneylerle henüz yeter derecede doğrulanmamış ancak doğrulanacağı umulan teorik düşünce, faraziye, hipotez … Çağatay Osmanlı Sözlük
Danaida — książk. Beczka, praca Danaid «bezowocny, niekończący się trud; syzyfowa praca»: Miała (...) niełatwe zadanie przed sobą, aby nie powiedzieć pracę Danaid. Wszak każda tego rodzaju rekonstrukcja pozostać musi w sferze hipotez, a cóż dopiero w… … Słownik frazeologiczny
łamać — sobie głowę, posp. łeb (nad czymś) «myśleć o czymś bardzo intensywnie, martwić się czymś, starać się coś rozwikłać, znaleźć wyjście z trudnej sytuacji»: (...) musiała dobrze łamać sobie głowę, żeby wyżywić tak liczną rodzinę (...). J. Brzechwa,… … Słownik frazeologiczny
egzobiotyczny — biol. «według pewnych hipotez naukowych: będący organizmem żyjącym w kosmosie, pochodzący z takiego organizmu, związany z nim» … Słownik języka polskiego
falsyfikacja — ż I, DCMs. falsyfikacjacji; lm D. falsyfikacjacji (falsyfikacjacyj) 1. «fałszowanie, podrabianie» Falsyfikacja produktów, towarów. Mistrz od falsyfikacji. 2. filoz. «w logice: procedura stwierdzania fałszywości twierdzeń (błędności hipotez) w… … Słownik języka polskiego
heurystyka — ż III, CMs. heurystykayce, blm «umiejętność wykrywania nowych faktów i związków między faktami (a zwłaszcza stawiania hipotez), prowadzącego do poznania nowych prawd; umiejętność wyszukiwania i zbierania materiałów historycznych» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
indukcja — ż I, DCMs. indukcjacji; lm D. indukcjacji (indukcjacyj) 1. «w logice: rozumowanie polegające na wyprowadzaniu wniosków ogólnych z przesłanek będących szczególnymi przypadkami tych wniosków; w naukach empirycznych: metoda badawcza prowadząca do… … Słownik języka polskiego
monizm — m IV, D. u, Ms. monizmzmie, blm 1. filoz. «pogląd w teorii poznania, przeciwstawny dualizmowi i pluralizmowi, opierający się na twierdzeniu, że natura wszelkiego bytu jest jednorodna, np. że istnieje tylko substancja materialna (monizm… … Słownik języka polskiego
czarna dziura — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tajemniczy obiekt astronomiczny odznaczający się niezmiernie silnym polem grawitacyjnym, pochłaniający wszystkie obiekty otoczenia i zatrzymujący nawet światło; według hipotez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień