- hudayinabit
- sf., bit. b., esk., Far. ḫudāy + Ar. -ī + nābit
1) Kendiliğinden yetişen (bitki)2) mec. Başıboş büyümüş (kimse)3) mec. Eğitim görmemiş, kendi kendini yetiştirmiş olan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hudayinabit
Look at other dictionaries:
HUDAYİNABİT — Ekilmeden biten ot veya ağaç. * Hiç bir talim ve terbiye görmemiş adam … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kendiliğinden — zf. 1) Başka şeylerin etkisi olmaksızın, kendi kendine, bizatihi ... birkaç dakika masa başında beklese kendiliğinden bir şeyler yazmaya başlarmış. A. H. Tanpınar 2) sf., bit. b. İnsan eliyle ekilmeden yetişen, hudayinabit 3) sf., fiz. İradesiz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
