- huruç
- is., -cu, esk., Ar. ḫurūc
1) Çıkma, çıkış2) Göç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
huruç
Look at other dictionaries:
hurûc — (A.) [ جوﺮﺧ ] 1. çıkış. 2. ayaklanma … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
HURUC — Çıkma. Dışarı çıkma, çıkış. * Ayaklanma, isyan etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HURUC ALESSULTAN — Meşru hükümete karşı kıyam ve isyan etme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HURUC-İ BİSUN'İHİ — Namazdan kendi isteği ile çıkmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HURUC-İ FÂHİŞ — Haddini aşmak. * Büyük isyan hareketinde bulunmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DUHUL Ü HURUC — İçeri girip çıkma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SAHİB-HURUC — f. Ayaklanmış, isyân etmiş, âsi. Ayaklanıp isyân ederek idâreyi ele geçirmiş kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SÂHİB-İ HURUC — f. İsyan edip ayaklanarak idareyi ele geçirmiş olan kimse. * Büyük kahraman. * Şarktan zuhuru beklenen mehdi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
YEVM-ÜL HURUC — Kıyamet gün … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
iğirmak — huruc etmek, çıkmak, zuhur etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
