- ana muhalefet
- is.
İktidarın dışında sayıca en üstün olan parti
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ana muhalefet
Look at other dictionaries:
muhalefet — is., Ar. muḫālefet 1) Bir tutuma, bir görüşe, bir davranışa karşı olma durumu, aykırılık 2) Karşı görüşte, tutumda olan kimseler topluluğu 3) Demokraside iktidarın dışında olan parti veya partiler Birleşik Sözler muhalefet partisi muhalefet şerhi … Çağatay Osmanlı Sözlük
ana — is. 1) Çocuğu olan kadın, anne Gözyaşları döken hanım herhâlde gelinin anası olacaktı. H. Taner 2) Yavrusu olan dişi hayvan 3) Dinî bakımdan aziz tanınan bazı kadınlara verilen saygı unvanı Fatma Anamız. Meryem Ana. 4) ünl. Yaşlı kadınlara… … Çağatay Osmanlı Sözlük
