- ihtilat
- is., tıp, esk., Ar. iḫtilāṭ
1) Karmaşıklık2) Karşılaşıp görüşmeAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller- <
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ihtilât — (A.) [ طﻼﺘﺧا ] 1. karışma. 2. görüşme, kaynaşma. ♦ ihtilât etmek karışmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
İHTİLAT — Karışmak, karışıp görüşmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ihtilat — karışma; katılma; bir araya gelme … Hukuk Sözlüğü
ihtilat etmek (veya yapmak) — hastalık başka bir hastalığa dönmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
karmaşıklık — is., ğı 1) Karmaşık olma durumu 2) tıp Hastalık sırasında ortaya çıkan ve hastalığın temel özellikleriyle ilişkili olmayan her türlü olumsuz sağlık olayı veya süreci, ihtilat, komplikasyon 3) tıp İlaçların doğurabileceği yan etki, ihtilat,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
Saʿīd ibn Abī ʿArūba — al ʿAdawī al Baṣrī arabisch سعيد بن أبي عروبة العدوي البصري Saʿīd ibn Abī ʿArūba al ʿAdawī al Baṣrī (* gegen 689; † 773) war ein bedeutender Traditionarier mit Wirkungskreis Basra. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Wer … Deutsch Wikipedia
DEVKE (DEVEKE) — Karışmak, ihtilât … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MAGMAGA — Karışmak, ihtilat … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜLABESET — (Lebs. den) Karışma. Münâsebet. Ülfet ve ihtilât etmek. Birbirine benzeyen iki şeyin karıştırılarak birbirine benzetilmesi. * Takribi cihet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İHTİLATGÂH — f. İhtilat yeri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük