- ilenç
- is., -ci
Beddua, kargış
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ilenç
Look at other dictionaries:
ilenç — düşüncesinin yanlışlığı belli olan bir ki şinin bir iş üzerine sözsöy emesini kınama; ayıplama, tekdir, çıkışma I, 133, 204; II I, 450 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
ilenç — beddua, ah … Beypazari ağzindan sözcükler
beddua — is., Far. bed + Ar. duˁā Birinin kötü duruma düşmesini gönülden isteme, ilenme, ilenç, kargış Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller beddua sinmek bedduası tutmak bedduasını almak beddua etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
inkisar — is., esk., Ar. inkisār 1) Kırılma 2) Gücenme, gönlü kırılma 3) mec. İlenme, ilenç Birleşik Sözler inkisarıhayal Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
kargış — is., hlk. Kargıma işi veya bu maksatla söylenen sözler, lanet, telin, beddua, ilenç, alkış karşıtı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
bedduâ — (F. A.) [ ﺎﻋدﺪﺑ ] ilenç … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
nefrin — (F.) [ ﻦیﺮﻔﻥ ] lanet, ilenç … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
