- iltizami
- sf., esk., Ar. iltizāmī
İsteyerek, bilerek yapılan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
iltizami muamele — bir kimsenin malvarlığının aktifinde yer alan kalemlere dokunmaksızın, yalnızca pasifini artıran bir işlem yapması; taahhüt işlemi; borçlandırıcı işlem … Hukuk Sözlüğü
MÜKÂBERE — (Kibr. den) Kendi sözünün haksızlığını ve karşısındakinin doğruluğunu bildiği hâlde kabul etmemek ve nizâ çıkarmak, kavga etmek. Kendini büyük görmek.(Hilkat ı kâinatta bir hikmet i tâmme görünüyor. Evet inayet i ezeliyenin timsali olan hikmet i… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İLTİZAM — Kendine lâzım kılma. İcrasına cehdettiği şeyi kendi üzerine vâcib kılma. Mülâzemet etme. Gerekli bulma. * Tarafgirlik etme, birinin tarafını tutma. * Onyedinci y.y. dan itibâren devlete gelir getiren kaynaklar, yavaş yavaş belirli bedel… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük