- imansız
- sf.
1) İmanı olmayan, inançsız, inansız2) mec. İnsafsız, acımasızBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
imansız
Look at other dictionaries:
imansız — sif. 1. Dinsiz, Allahsız, etiqadsız; kafir. // İs. mənasında. <Bəndalı:> Görmürsən bu imansızları, bu saqqalı qana bulanmışları! M. C.. 2. məc. Mərhəmətsiz, insafsız, qəddar. Dinsizin öhdəsindən imansız gələr. (Ata. sözü). Yaman imansız… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
imansız peynir — is., hlk. Yağı alınmış peynir … Çağatay Osmanlı Sözlük
imansız gitmek — Tanrı ya inanmadan ölmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
dinsizin hakkından imansız gelir — acımasız olan kişiyi, kendisinden daha acımasız biri yola getirir anlamında kullanılan bir söz Bana yollarsın onu, dinsizin hakkından imansız gelir, korkma sen. A. Kulin … Çağatay Osmanlı Sözlük
Ottoman persecution of Alevis — Part of a series on Shi ah Islam and Twelvers Alevism Beliefs … Wikipedia
dinsiz — sf. 1) Dinî inancı olmayan 2) mec. Acımasız Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller dinsizin hakkından imansız gelir … Çağatay Osmanlı Sözlük
farmason — is., Fr. franc maçon 1) Mason 2) sf., hlk. Dinsiz, imansız … Çağatay Osmanlı Sözlük
imansızlık — is., ğı, hlk. İmansız olma durumu, inançsızlık, inansızlık … Çağatay Osmanlı Sözlük
inançsız — sf. İnancı olmayan, imansız, itikatsız … Çağatay Osmanlı Sözlük
inansız — sf. İnanı olmayan, imansız … Çağatay Osmanlı Sözlük
