- intizamsız
- sf.
Düzensiz, düzeni olmayan, karışık
Abdurrahman intizamsız fasılalarla hapşırıyordu.
- Ö. Seyfettin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Abdurrahman intizamsız fasılalarla hapşırıyordu.
- Ö. SeyfettinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
intizamsız — sif. 1. İntizama, qayda qanuna riayət etməyən. İntizamsız işçi. İntizamsız şagird. – <Qoşqar:> Bilirsiniz ki, mən intizamsız adam deyiləm. . İ. Hüseynov. 2. Qayda qanunsuz, tərtibsiz, nizamsız, pozuq, qarmaqarışıq. İntizamsız qoşun … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzensiz — sf. 1) Düzeni olmayan veya düzeni bozuk, karışık, tertipsiz, intizamsız, gayrimuntazam Düzensiz nüfus artışı sadece yoksulluğu artırmaya yarıyor. H. Taner 2) Sistemsiz … Çağatay Osmanlı Sözlük
karışık — sf., ğı 1) Ayrı nitelikteki şeylerden oluşmuş Karışık salata. 2) Karışmış olan, düzensiz, dağınık, intizamsız 3) Saf olmayan Karışık süt. 4) Çalkantı, kargaşa, gerginlik içinde olan Bana ne, bu bir yığın ne olduğunu anlamadığım, karışık… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tertipsiz — sf. 1) Dağınık, düzene konmamış, düzensiz 2) Savruk, dağınık, intizamsız (kimse) 3) zf. Düzensiz bir biçimde … Çağatay Osmanlı Sözlük
bedaza — I (Bərdə, Kürdəmir) intizamsız. – O, yaman bedaza adamdı (Kürdəmir) II (Laçın) həyasız. – Onun öhdəsinnən gəlməx’ olmaz, bedazadı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
högəpuzan — (Meğri) intizamsız. – Dördimci birqadada högəpuzan adam Canəlidi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəli-dolu — sif. dan. İntizamsız, danışığını, hərəkətini bilməyən. Dəli dolu adam. // Dəlibaş. Hirsli, dəli dolu bir gəncə bənzər; Atalar demişkən, acıqlı mərddir. S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
itaətsiz — sif. İtaət etməyən, tabe olmaq istəməyən, sözə qulaq asmayan; dikbaş, intizamsız. İtaətsiz uşaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
partizançılıq — is. 1. Qeyri mütəşəkkil, intizamsız, özbaşına hərəkət, özbaşınalıq. Partizançılıq etmək – bir işi özbaşına etmək, bir işi özbaşına görmək, heç kəslə hesablaşmayaraq, intizam gözləmədən hərəkət etmək. 2. Bax partizanlıq 1 ci mənada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaynamaq — f. 1. Bərk qızdırılmaq, ya qızmaq nəticəsində buxarlanaraq pıqqıldamaq, paqqıldamaq, qələyan etmək, köpüklənmək (mayelər haqqında). Su qaynayır. Müxtəlif mayelər müxtəlif temperaturda qaynayır. // İçində maye, xörək qaynayan qab haqqında. Qazan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti