- irtikâp
- is., -bı, esk., Ar. irtikāb
1) Kötü iş yapma, kötülük etme2) Yiyicilik3) Yalan söyleme, hile yapma
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
irtikâp
Look at other dictionaries:
kovuşturma — is. 1) Kovuşturmak işi 2) Suçlu sanılan biri için yapılan soruşturma ve araştırma, takibat, takip Zimmet, ihtilas, irtikâp suçları hakkında açılan kovuşturmalar da bu arada durdurulacak mıdır? N. Cumalı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yiyicilik — is., ği 1) Yiyici olma durumu, irtikâp 2) Yiyiciye yakışır davranış … Çağatay Osmanlı Sözlük
yüz kızartıcı suç — is. Utanç verici, insanlık onuruna yakışmayan suç Zimmet, ihtilas, irtikâp, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık gibi suçlar yüz kızartıcı suçlardır … Çağatay Osmanlı Sözlük
yüz kızartıcı suç — utanç verici, insanlık onuruna yakışmayan suç ; Zimmet, ihtilas, irtikâp, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık gibi suçlar … Hukuk Sözlüğü
