- itaatsiz
- sf.
Söz dinlemez, buyruk dinlemez, kendi başına buyruk olan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
itaatsiz
Look at other dictionaries:
MUASÎ — İtaatsiz, isyan eden, baş kaldıran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
itaatsizlik — is., ği İtaatsiz olma durumu veya itaatsizce davranış Tabur hademesinin emirlerine gösterdiği itaatsizlik, Nuri yi zıvanadan çıkarmış. A. İlhan Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller itaatsizlik etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
HALİ' — Boşanmış erkek, zevcesini şer an terketmiş adam. (Müennesi: Hâlia dır.) * İtaatsız, isyan eden, utanmaz, kayıtsız, hayasız. * Kovulmuş. * Soyulmu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜSİ' — (Sev . den) Yaramaz, itaatsiz, iş görmez. Kötülük işleyen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
