- itfaiye
- is., Ar. iṭfāˀiyye
1) Yangın söndürme kuruluşu2) İtfaiye aracı
İtfaiyelerin çanları çalıyor, sirenleri ötüyordu.
- Ç. AltanBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
İtfaiyelerin çanları çalıyor, sirenleri ötüyordu.
- Ç. AltanÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
itfaiye aracı — is. Yangın söndürmek üzere özel olarak donatılmış motorlu araç, itfaiye … Çağatay Osmanlı Sözlük
etfayi — itfaiye … Beypazari ağzindan sözcükler
araç — is., cı 1) Bir iş yapmakta veya sonuçlandırmakta, gücünden yararlanılan nesne 2) Kişiler veya nesneler arasında bağlantı sağlayan şey, vasıta Dil, anlaşmayı sağlayan bir araçtır. 3) Taşıt Taşıt araçlarına hiç binmez, yaz kış asker postalları ile… … Çağatay Osmanlı Sözlük
geçiş üstünlüğü — is. Cankurtaran, itfaiye ve güvenlik araçlarına tanınan yolu öncelikle kullanma hakkı, geçiş önceliği … Çağatay Osmanlı Sözlük
güvenlik şeridi — is. 1) Otoyollarda kesiksiz çizgiyle belirlenen ve en sağ şeritte bulunan, acil durumlarda cankurtaran, itfaiye, polis vb. araçların gidebilmesi için ayrılmış yol bölümü 2) Suç kanıtlarının kaybolmaması için güvenlik güçlerinin olay yerini… … Çağatay Osmanlı Sözlük
siren — 1. is., Fr. sirène İtfaiye, cankurtaran ve polis araçlarında bulunan, tiz ses çıkaran uyarıcı alet, canavar düdüğü 2. is., Fr. sirène Üst tarafı kız, alt tarafı balık olduğuna inanılan deniz kızı … Çağatay Osmanlı Sözlük
tepe lambası — is. Cankurtaranın, polis ve trafik araçlarının üzerinde aralıklarla renkli ışık yayan lamba İtfaiye kırmızı tepe lambası kullanır … Çağatay Osmanlı Sözlük
yangın hortumu — is. Yangını söndürmek için itfaiye aracından veya yangın musluğundan su aktarmak üzere kullanılan uzun hortum … Çağatay Osmanlı Sözlük