izinli

izinli
sf.
İzin alarak belli bir süre için bir yerden ayrılmış, mezun
Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • izinli çıkmak — izin alarak belli bir süre için bir yerden ayrılmak İlk bakışta bana izinli çıkmış bir hasta bakıcı gibi göründü. R. N. Güntekin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • izinli — sif. 1. İcazəli, icazəsi olan, icazə (izin) almış, rüsxətli. 2. İcazə verilən, izin verilən, yol verilən …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • izinli saymak — 1) izin vermek 2) mec. bir işte ayrı tutmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ME'ZUN — İzinli, izin almış. Salâhiyetli. * Diplomalı. İcâzetli …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • ME'ZUNEN — İzinli olarak …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • TERAHHUS — İzinli ve müsaadeli olma. Ruhsat bulma. * Ucuzlama …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • mezun — izinli; yetkili; bir okulu (kursu) bitiren kişi …   Hukuk Sözlüğü

  • gizli duruşma — is., huk. Adliyede, sadece izinli veya görevli olanların katılabildiği, kamuya kapalı duruşma, gizli celse …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • mezun — sf., Ar. meˀẕūn 1) Bir okulu bitirerek diploma almış (kimse) Olsa olsa sanat enstitüsü mezunudur. H. Taner 2) esk. İzin almış, izinli Vedia dan öğrendim, seyahate çıkacakmışsınız, mezunmuşsunuz. P. Safa 3) esk. Bir iş için yetki verilmiş, yetkili …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • mezuniyet — is., Ar. meˀẕūniyyet 1) Okulu bitirme Mezuniyet sınavı. 2) esk. İzinli olma durumu 3) esk. Yetki …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”