- kalabalıkça
- sf.
Biraz kalabalık
Büyük cevizin altını kalabalıkça bir aile kaplamıştı.
- O. C. Kaygılı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Büyük cevizin altını kalabalıkça bir aile kaplamıştı.
- O. C. KaygılıÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
aile — is., top. b., Ar. ˁaˀile 1) Evlilik ve kan bağına dayanan, karı, koca, çocuklar, kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birlik 2) top. b. Karı, koca ve çocuklardan oluşan topluluk En büyük cevizin altını kalabalıkça … Çağatay Osmanlı Sözlük
tenha — sf., Far. tenhā 1) Issız Dükkânın önü gene kalabalıkça idi ama içi tenhaydı. S. M. Alus 2) esk. Yalnız, tek Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller tenha kalmak … Çağatay Osmanlı Sözlük