- kalakalmak
- nsz
1) Bir şey veya durum karşısında şaşırmak2) Güç durumda kalmak
Arka tekerler alıp başını geçti gitti. Kırk yolcu yolun ortasında kalakaldık.
- B. R. Eyuboğlu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Arka tekerler alıp başını geçti gitti. Kırk yolcu yolun ortasında kalakaldık.
- B. R. EyuboğluÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kalakalma — is. Kalakalmak işi … Çağatay Osmanlı Sözlük