- kalımlı
- sf.
Kalıcı, yok olmayan, ölümsüz, zevalsiz, baki, payidar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kalımlılık — is., ğı Kalımlı olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kalımsız — sf. Kalımlı olmayan, kalıcı olmayan, yok olacak, fâni … Çağatay Osmanlı Sözlük
zevalsiz — sf. Yok olmayan, ortadan kalkmayan, bitmeyen, kalımlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
baki kalmak — 1) sürekli, kalımlı olmak Baki kalan bu kubbede bir hoş seda imiş. Baki 2) bir şeyden artmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
baki — sürekli; daimî; artan; kalan; kalımlı; kalıcı; ölümsüz; saklı duran … Hukuk Sözlüğü