- kalıtımsal
- sf.
Soydan geçme, soydan kalma, kalıtımla ilgili, kalıtsal, irsî
Kadın konularında sağduyudan hayli yoksun oluşu kalıtımsaldı.
- R. Erduran
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kalıtımsal
Look at other dictionaries:
gen — 1. sf. Geniş 2. sf. Üçgen, dörtgen vb. geometri terimlerinde kenarlı anlamıyla kullanılan bir söz Birleşik Sözler altıgen beşgen çeşitkenar üçgen çokgen dış çokgen dik üçgen … Çağatay Osmanlı Sözlük
ırk — is., Ar. ˁirḳ 1) Kalıtımsal olarak ortak fiziksel ve fizyolojik özelliklere sahip insanlar topluluğu Türkler, insan olarak, ulus olarak doğunun en üstün ve şerefli ırkıdır. S. Birsel 2) Soy Esasta dağlı ırktan cahil bir kızcağızdı. R. H. Karay 3) … Çağatay Osmanlı Sözlük
irsî — sf., esk., Ar. irṣī Kalıtımsal … Çağatay Osmanlı Sözlük
kalıtsal — sf. Kalıtımsal, irsî … Çağatay Osmanlı Sözlük
irsen — (A.) [ ﺎﺛرا ] kalıtımsal, miras yoluyla … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
irsî — (A.) [ ﯽﺛرا ] kalıtımsal … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
