- kaltaban
- sf., esk., Far. ḳaltebān
1) Namussuz2) Şarlatan, yalancı, hileci
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kaltaban — kurumsak, oğrı, harami, hırsız, sarik … Çağatay Osmanlı Sözlük
KALTABAN — f. Namussuz. Pezevenk … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kurumsak — kaltaban, pezevenk, delil … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaltabanlık — is., ğı 1) Kaltaban olma durumu 2) Kaltabanca davranış … Çağatay Osmanlı Sözlük
FEGAK — Haremini yabancılardan sakınmayan, kaltaban … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KAVVAD — Arsız, pezevenk, deyyus, kaltaban, gayretsiz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük