- kamçı
- is.
1) Bir ucuna ip, deri vb. bağlı vurma, dövme aracı
İnce ve uzun parmaklı elleri kamçı tutmasını bilmiyor.
- Y. K. Karaosmanoğlu2) den. Bir ucu bir yere bağlı, öbür ucu herhangi bir işte kullanılmak için serbest bırakılan halat3) biy. Spermatozoitlerde ve bazı tek hücreli hayvanlarda hareketi sağlayan ipliksi organBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller- <
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kamçı — at, deve ve sığırın erkekllk aygıtı I, 417 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
kamçı çalmak (veya vurmak) — kamçılamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
arpa verilmeyen at, kamçı zoruyla yürümez — bir kişinin verimli olarak iş görmesi, onun geçiminin sağlanmasına bağlıdır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
çawıg — kamçı, kamçı ucu, I, 374; II, 231bkz:çag ıg … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
kamçın — kamçı, kırbac, taziane … Çağatay Osmanlı Sözlük
sernak — kamçı başı, kırbac … Çağatay Osmanlı Sözlük
tuyulga — kamçı ucu, kırbacın bağlanmış başı … Çağatay Osmanlı Sözlük
berge — kamçı, II I, 323bkz: berke … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
çagıg — kamçı, sırım II, 210bkz: çawıg … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
CEZME — Kamçı. * Ağaç parçası. * İp parçası … Yeni Lügat Türkçe Sözlük