kapı mandalı

kapı mandalı
is.
Kapının kapalı tutulmasına yarayan demir veya tahtadan araç

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • kapı — is. 1) Bir yere girip çıkarken geçilen ve açılıp kapanma düzeni olan duvar veya bölme açıklığı 2) Bu açıklıktaki açılıp kapanan kanat Evlerin kapılarında kocaman yeşil bronz tokmaklar vardı. S. F. Abasıyanık 3) Tavla oyununda iki pul üst üste… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • avrat malı, kapı mandalı — bir erkek, karısının malından yararlanmayı düşünmemelidir anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • dış kapı — is. Binayı sokaktan ayıran giriş kapısı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller dış kapının mandalı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • mandal — 1. is., hlk. Evlek 2. is., Ar. mandāl 1) Kapı vb. şeyleri kapalı tutmaya yarayan, döner tahta veya metal parça 2) İpe serilen çamaşırı tutturmak için kullanılan yaylı kıskaç 3) Ut, kanun, keman vb. çalgıların tellerini geren düğme Birleşik Sözler …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • BESKELE — f. Kapı sürgüsü, kapı mandalı …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • avrat — is., dı, hlk., Ar. ˁavret 1) Kadın Avrat var, arpa unundan aş yapar; avrat var buğday unundan keş yapar. 2) Karı, eş Birleşik Sözler avrat pazarı güzelavrat otu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller avrat malı, kapı mandalı avrat tuz dedi mi, ciğeri …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kargaburnu — is., tek. 1) Uçları karga gagası gibi kıvrık olan araçların ortak adı 2) Tel bükmekte kullanılan ve uçları sivri koni biçiminde olan metalden bir tür kıskaç 3) Sanayide küçük ve yuva içine yerleştirilmiş vidaları sökmeye yarayan ince, uzun ağızlı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • tırkaz — is., hlk. Kapı mandalı, sürgü …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • Bombay Jayashri — Cleanup|date=May 2007Infobox musical artist | Name = Bombay Jayashri Img size = Landscape = Background = solo singer Birth name = Alias = Born = Died = Origin = India Instrument = veena Voice type = Genre = Indian classical music Playback singing …   Wikipedia

  • horoz — is., hay. b., Far. ḫorūs 1) Tavukgillerden, tavuğun erkeği olan kümes hayvanı Denizli horozu. 2) Ateşli silahlarda çakmak taşına veya merminin kapsülüne vurmaya yarayan metal parça Çifteler dolduruldu, horozlar çekildi, iki el silah atıldı. O. V …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”