- katır
- is., hay. b.
1) Atgillerden, kısrak ile erkek eşeğin çiftleşmesinden doğan melez hayvan2) sf., mec. Kaba, bayağı, görgüsüz (kimse)Birleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
katır
Look at other dictionaries:
katır — katır, I, 364, 495; II I, 302 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
katır kutur — sf. 1) Sert duruma gelmiş, sertleşmiş Katır kutur ayakkabılar. 2) zf. Sert ve kaba ses çıkararak Ayvayı katır kutur yedi … Çağatay Osmanlı Sözlük
katır inadı — is. Fazla inatçı olma durumu Katır inadı var bu çocukta! R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
Katir — Inschrift des Kartirs bei Naqsh i Rustam Kartir Hangirpe (alternativ Kater, Karder, Kirdir) war Mobedan Mobed ( Priester der Priester , Hohepriester) der zoroastrischen Religion. Er gilt als Reformator des zoroastrischen Glaubens und als Gründer… … Deutsch Wikipedia
KATİR — İhtiyarlık, saç ağarmak. * Perçin yapılan çivi uçları … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
katır — ot … Beypazari ağzindan sözcükler
katır boncuğu — is. 1) Çoğu binek hayvanlarının boynuna süs olarak takılan, mavi camdan iri boncuk 2) Bu boncuklarla birlikte dizilen küçük deniz kabukları … Çağatay Osmanlı Sözlük
katır karı — is., hlk. 1) Çocuğu olmayan evli kadın 2) mec. Kaba, görgüsüz kadın … Çağatay Osmanlı Sözlük
katır yılanı — is., hlk. Bir tür engerek … Çağatay Osmanlı Sözlük
katır gibi — inatçı (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
