- kaybetme
- is.
Kaybetmek işi, yitirme
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
İZDİYAL — Kaybetme, yok etme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
izaa — kaybetme; yitirme … Hukuk Sözlüğü
münselip — kaybetme, kaybeden … Hukuk Sözlüğü
ziya — kaybetme; yitme … Hukuk Sözlüğü
yenilgi — is. 1) Bir savaşta, yarışmada kaybetme, yenilme, mağlubiyet, hezimet 2) ask. Yenilen bir ordunun, düzen bağını yitirerek asker onurunun gerektirdiği bütün bağları bozması, bozgun, hezimet 3) mec. Bir işte, bir uğraşta başarısızlığa uğrama,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bedbinlik — is., ği Kötümserlik Benimki vehim, bedbinlik, şiddetli arzularda duyulan kaybetme korkusu. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaybedilmek — nsz, Ar. ġayb + T. edilmek Kaybetme işi yapılmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
EZA — Ticarette kaybetme, zarar etme. * Kibir ve gururunu bıraktırma. * Sıkıntı, eziyet, zulüm, cevr, sitem, renc, incinmek. İnsanın kerih görüp mahzun olduğu şey. * Hayır ve sadaka yoluyla mal vermede gururlanmak. Tetavül etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
FEVT — Ölüm, mevt. * Kaybetme. Elden çıkarma. Kaçırma. Bir şeyin bir daha ele geçmiyecek şekilde elden çıkması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SUKUT — Düşme. Yukardan aşağıya birden iniverme. * Değerini kaybetme. Bozulma. * Devrilme. * Mahvolma. * Ahlâk bakımından alçalma. * Büyük bir vazifeden ayrılma. * Sarkma. * Çocuğun eksik veya ölü olarak doğması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük