- kel kâhya
- is.
1) Kendisini ağa gibi göstermek isteyen zavallı kimse2) İlgisi olsun olmasın her şeye karışan kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kel kâhya
Look at other dictionaries:
kâhya — is., Far. ked + ḫudā 1) Konak, çiftlik vb. yerlerde türlü işleri yapmakla görevli kimse Çiftliğe yeni bir kâhya tuttuk, Ziraat Mektebi mezunuymuş. A. İlhan 2) Değnekçi 3) mec. Gerekmediği hâlde başkasının işine karışan kimse Ben, dedim, herkesin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kel — sf., Far. kel 1) Saçı dökülmüş olan (kimse) 2) mec. Çıplak (doğa), yaprakları dökülmüş (bitki) Yükselip alçalıyor, kel tepelerin etrafını dönüyordu. S. F. Abasıyanık 3) mec. Gelişmemiş, cılız (bitki) Kel bir ağaç. 4) mec. İçinde az eşya bulunan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
