- keman
- is., müz., Far. kemān
1) Dört telli, çenenin altına dayayarak çalınan yaylı saz
Açık sarı saçlı, zayıf bir kadın keman çalıyordu.
- Ö. Seyfettin2) esk. YayBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
keman
Look at other dictionaries:
Keman — Keman, eine Art Geige der Türken … Pierer's Universal-Lexikon
kemanđe — kemànđe sr <G ta> DEFINICIJA glazb. gudaći instrument mnogih naroda Srednjeg istoka s 1 4 žice ETIMOLOGIJA arap. kemanegeh … Hrvatski jezični portal
kemân — (F.) [ نﺎﻤﮐ ] 1. yay. 2. keman … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
KEMAN — f. Yay. Kavis. * Yayı andırır her şey. * Keman … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KEMAN-EBRU — Kaşları yay gibi olan. Keman kaşlı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KEMAN-KEŞ — f. Keman çalan. * Ok atmakta usta olan. Yay çeken … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
keman — académiquement algébriquement allégoriquement alphabétiquement amphibologiquement analogiquement analytiquement anarchiquement anatomiquement angéliquement antiquement apathiquement apostoliquement aristocratiquement arithmétiquement… … Dictionnaire des rimes
keman yayı — is., müz. Kemana takılıp ses vermeyi sağlayan tel, arşe … Çağatay Osmanlı Sözlük
keman gibi — ince, düzgün (kaş) … Çağatay Osmanlı Sözlük
KEMAN-DÂR — f. Yay tutan, yay tutucu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
