- keman yayı
- is., müz.
Kemana takılıp ses vermeyi sağlayan tel, arşe
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
keman yayı
Look at other dictionaries:
keman — is., müz., Far. kemān 1) Dört telli, çenenin altına dayayarak çalınan yaylı saz Açık sarı saçlı, zayıf bir kadın keman çalıyordu. Ö. Seyfettin 2) esk. Yay Birleşik Sözler keman yayı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller keman gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
KEMAN — f. Yay. Kavis. * Yayı andırır her şey. * Keman … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
yay — is. 1) Ok atmaya yarayan, iki ucu arasına kiriş gerilmiş, eğri ağaç veya metal çubuk 2) Farklı amaçlarla çeşitli biçimlerde yapılan esnek parça Araba yayı. Kilidin yayı. Kanepenin yayı. 3) Zemberek 4) Hallacın pamuk veya yünü atmak için tokmak… … Çağatay Osmanlı Sözlük
arşe — is., Fr. archet 1) Tren, troleybüs, tramvay vb. elektrikle işleyen taşıtlarda telden elektrik akımı almaya yarayan, yukarıya doğru uzanmış demir yay 2) müz. Keman yayı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kemane — is., müz., Far. kemāne 1) Keman ve kemençe yayı 2) müz. Bir tür halk çalgısı 3) Delgi veya küçük torna çevirmek için kullanılan ok yayı biçimindeki araç 4) den. Ağaç gemilerde talimarın üst ucundaki kıvrım Birleşik Sözler kemane balığı kemane… … Çağatay Osmanlı Sözlük
KEMANE — f. Keman veya kemençe yayı. * Güreşte bir çeşit oyun … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
