- kemiriciler
- is., ç., hay. b.
Kemirgenler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kemiriciler
Look at other dictionaries:
çift dişliler — is., ç., hay. b. Omurgalılardan, üst çenedeki bir çift kemirmeye yarayan kesici dişin arasında bir çift daha küçük dişleri bulunan kemiriciler takımının bir alt takımı … Çağatay Osmanlı Sözlük
çinçilyagiller — is., ç., hay. b. Örnek hayvanı çinçilya olan kemiriciler familyası … Çağatay Osmanlı Sözlük
dağ sıçanı — is., hay. b. Kemiriciler takımının sincapgiller familyasından, postu beğenilen bir memeli türü (Marmota marmota) … Çağatay Osmanlı Sözlük
funda sıçanı — is., hay. b. Şili ve Peru da yaşayan, kemiriciler takımından bir memeli türü (Ectadon degus) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kemirgenler — is., ç., hay. b. Tavşan, kobay, kirpi, sıçan ve kunduz gibi köpek dişleri olmayan ve kesici dişleri iyi gelişmiş memeliler takımı, kemiriciler … Çağatay Osmanlı Sözlük
kör faregiller — is., ç., hay. b. Kemiriciler sınıfına giren, gözleri küçük bir deri ile örtülü, kuyruksuz, örnek hayvanı kör fare olan bir familya … Çağatay Osmanlı Sözlük
sıçanımsılar — is., ç., hay. b. Bazı sınıflandırmalara göre, omurgalı hayvanlardan memeliler sınıfının, kemiriciler takımının bir alt takımı … Çağatay Osmanlı Sözlük
