- kenevir
- is., bit. b.
Kendirgillerden, sapındaki liflerden halat, çuval vb. kaba örgüler yapılan, iki evcikli bir bitki, kendir (Cannabis sativa)Birleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kenevir helvası — is. Kenevir ve şeker karışımı yapılan bir tür helva … Çağatay Osmanlı Sözlük
kenevir yağı — is. Kenevir ağacından yapılan yağ … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağ ipliği — is. Keten, kenevir, naylon vb. maddelerden ağ yapımında kullanılan iplik … Çağatay Osmanlı Sözlük
çuval — is., Far. cuvāl 1) Pamuk, kenevir veya sentetik iplikten dokunmuş büyük torba 2) sf. Bu torbanın alabileceği miktarda olan Yanımızda, ne olur ne olmaz diye alınmış yarım çuval peksimet vardı. H. E. Adıvar Birleşik Sözler çulsuz çuvalsız Atasözü,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
helva — is., Ar. ḥalvā Şeker, yağ, un veya irmikle yapılan tatlı Birleşik Sözler helvahane keten helva koz helva gaziler helvası irmik helvası kâğıt helvası kar helvası … Çağatay Osmanlı Sözlük
Hint keneviri — is., bit. b. Yapraklarından esrar elde edilen bir tür kenevir, esrar otu (Cannabis sativa) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kendir — is., bit. b. 1) Kenevir 2) sf. Kenevirden yapılmış … Çağatay Osmanlı Sözlük
kenevirci — is. Kenevir yetiştiren kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
kenevircilik — is., ği Kenevir yetiştirme işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
kolan — is. 1) At, eşek vb. hayvanların semerini veya eyerini bağlamak için göğsünden aşırılarak sıkılan yassı kemer Adam döndü, beygirinin semerini almak için kolanını çözmeye başladı. N. Cumalı 2) Dokuma, deri, kenevir vb. maddelerden yapılan yassı ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük