- keramet sahibi
- sf.
Keramet gösterebilen (kimse)
Soylu Seyfullah Paşa, hakikaten keramet sahibi bir adamdı.
- R. N. Güntekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Soylu Seyfullah Paşa, hakikaten keramet sahibi bir adamdı.
- R. N. GüntekinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
keramet — is., Ar. kerāmet 1) Ermiş kimselerin gösterdiklerine inanılan, doğaüstü, şaşkınlık uyandırıcı durum Babamın, mucize ve keramet kıssaları olarak bize anlattığı şeyler bu çeşit gülünç ve çocukça masallardı. Y. K. Karaosmanoğlu 2) Olağanüstü durum… … Çağatay Osmanlı Sözlük
KERAMET-İ İLMİYE — İktisab suretiyle olmayıp, vehbi yani Cenab ı Hakk ın atiyyesi olarak geniş bir ilme mazhariyyetten hâsıl olan ilmi keramet. *İlim tahsili ile çok büyük ilim sâhibi olan bir allâmeden çok daha yüksek vâsi ve hârikulâde bir ilme mazhar bulunan,… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
keskin zekâ keramete kıç attırır — tkz. zeki kimse, bir işin nereye varacağını keramet sahibi kimseden daha iyi bilir anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
sâhibkerâmet — (A. F.) [ ﺖﻡاﺮﮐ ﺐﺣﺎﺹ ] keramet sahibi … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
cezbeli — sf. Cezbesi olan Dünyanın bir ucundan cezbeli, keramet ve sır sahibi bir derviş çıkageliyor. H. R. Gürpınar … Çağatay Osmanlı Sözlük