- kerli ferli
- sf.
Kelli felli
Tertemiz giyinmiş, kerli ferli bir adamcağız.
- B. R. Eyuboğlu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Tertemiz giyinmiş, kerli ferli bir adamcağız.
- B. R. EyuboğluÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ferli — sf. Parlak (göz, ışık) Birleşik Sözler kerli ferli … Çağatay Osmanlı Sözlük
fer — is., Far. fer 1) Parlaklık, aydınlık 2) Gözdeki canlılık Otuz yaşıma gelmeden gözlerimin feri sönmüştü. H. E. Adıvar 3) Güç, kuvvet, nüfuz Birleşik Sözler kerli ferli … Çağatay Osmanlı Sözlük
kelli felli — sf. Kılığı kıyafeti düzgün, olgun ve gösterişli (kimse), kerli ferli Eczanenin akşam müşterileri hep kelli felli, efendiden, görmüş geçirmiş insanlar. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
ker — is., esk., Far. ker Kuvvet, kudret Birleşik Sözler kerli ferli … Çağatay Osmanlı Sözlük