- kerpeten
- is., Ar. kelbetān
Çivi sökmeye veya diş çekmeye yarayan, hareketli bir eksen çevresinde çapraz iki parçadan oluşmuş, kıskaç biçimindeki araç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kerpeten
Look at other dictionaries:
Ezel — Titre original Ezel Autres titres francophones Ezel Genre Tragique Dramatique, Créateur(s) Uluç Bayraktar Production Ay Yapım Acteurs principaux Kenan İmirzalıoğlu Cansu Dere Ha … Wikipédia en Français
çene — is., Far. çāne 1) Canlılarda baş bölümünde yer alan, kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlı üstlü dişleri taşıyan ve ağzın kapanıp açılmasını saplayan kasları üzerinde barındıran iki parçaya verilen ad Çenesinin, başının bütün iskeleti… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dişli — sf. 1) Dişleri olan 2) is. Dişleri olan çark 3) is., hay. b. Kaya balığı 4) is. Ayakkabıcıların sayayı kalıba çekmek için kullandıkları kerpeten gibi bir araç 5) mec. Sözünü geçiren, istediğini yaptırabilen güçlü (kimse) Tekel Bakanı gibi dişli,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıskaç — is., cı 1) Bir şeyi tutup sıkıştırmaya yarayan kerpeten, pense vb. araç 2) Açılıp kapanan eğreti merdiven 3) Böceklerde besin maddelerini parçalamaya ve kendilerini savunmaya yarayan organ Deniz kenarında bu meşalelerle korkunç kıskaçlı büyük… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tutak — is., ğı 1) Bir şeyin tutulacak yeri Saban tutağı. Bıçak tutağı. Kılıç tutağı. Tüfek tutağı. 2) Tutacak 3) Kabza 4) Maşa, kerpeten vb. araçların tutmaya yarayan kanatlarından her biri 5) Bir anlaşma, sözleşme veya isteğin yerine getirilmesini… … Çağatay Osmanlı Sözlük
KELBETAN — f. Kerpeten … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KELLUB — (C.: Kelâlib) Kerpeten. * Çengel … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
